Ah, Cyrodiil… 2006’da Oblivion’a ilk adımımı attığımda hissettiğim o tarifsiz heyecanı unutamam. Bu yüzden Oblivion Remake söylentileri ortaya çıktığında oldukça heyecanlanmıştım. Nihayet o atmosferi, modern grafiklerle deneyimleyebilecektim. Ama bazen beklentiler, gerçeklerle acı bir şekilde çarpışır.
Görsel Bir Rüya, Mekanik Bir Kabus
İşe iyi yanından başlayalım: Grafikler. Gerçekten de inanılmaz bir iş çıkarılmış. Orijinal oyunun sanat tarzına sadık kalınarak, ışıklandırmalar, kaplama kalitesi, çevre detayları ve karakter modelleri çağımıza uygun hale getirilmiş. Sırf bu manzaralar için bile oyuna saatler gömebilirsiniz. Görsel açıdan tam bir şölen.
Ancak madalyonun diğer yüzü ne yazık ki bu kadar parlak değil. Görsel yenileme ne kadar başarılıysa, oynanış o kadar eski kalmış. İşte burada büyük hayal kırıklığım başlıyor. Animasyonlar… İlk kılıç savurana kadar aşırı mest olmuştum. Ta ki o saldırı animasyonunu görene kadar. Animasyonlar, bu yeni nesil grafiklerin altında o kadar sırıtıyor ki! Dövüş sistemi hala aynı hantallıkta. Kılıç sallarken vuruş hissi yok denecek kadar az. Sanki son model bir spor arabanın kaportasını alıp, altına 1980’lerden kalma bir motor koymuşlar gibi. Oynanış, grafiklerin vaat ettiği modern deneyimi sunmaktan çok uzak. Görsellik, evet Unreal Engine 5’ten ama oynanış hala Creation Engine(aslen Gamebryo).
Eski Dostlar Sahnede: Bug’lar ve Optimizasyon Sefaleti
Bir Remastered’dan beklentim sadece görsel iyileştirme değil, aynı zamanda orijinal oyunun kangren olmuş sorunlarının da çözülmesidir. Ama Bethesda ve Virtuos, bu konuda da sınıfta kalmış. İnanılır gibi değil ama 2006’da oyunda olan pek çok hata, bug, glitch, sorun burada da devam ediyor. Yıllardır bilinen ve topluluk tarafından modlarla düzeltilen hataların resmi bir Remastered sürümünde hala var olması kabul edilemez. Eğer yine modlara boyun eğecek isek, siz bu Remastered’ı niye yaptınız?
Üstüne bir de optimizasyon sorunları eklenince keyfim iyice kaçtı. Evet, oyun çok güzel görünüyor ama bu güzelliğin bedeli ağır. Sağolsunlar, Game Pass sürümünde Frame Generation çalışmıyor da. Stabil bir performans almak için grafik ayarlarından ödün vermek zorunda kalmak, Remastered deneyimini baltalayan bir başka unsur. Bu kadar eski bir oyunun modern donanımlarda bile bu kadar sorunlu çalışması gerçekten üzücü.
Son Söz: Kalp Kırıklığı mı, Katlanılabilir Nostalji mi?
Sonuç olarak, The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered, benim gibi orijinal oyuna aşık biri için bile acı tatlı bir deneyim sunuyor. Muhteşem görünen bir Cyrodiil’de gezinmek harika bir his, ancak bu his, her adımda karşılaşılan eski mekanikler, kütük animasyonlar ve can sıkıcı teknik sorunlarla gölgeleniyor. Topluluk tarafından yapılan Skyblivion’dan umudum daha yüksek. Ekip, uzun zamandır Oblivion’u modernleştirmekle uğraşıyordu, tam artık bitirmeye yaklaşmışken resmi bir Remastered gelmesi onlar için üzücü oldu. Pek çok firma, remastered/remake sürüm çıkardıklarında bu amaçla yapılan modları kaldırtır. Crysis Remastered tam çıkacakken ortadan kaybolan Crysis Enhanced Edition, GTA: The Trilogy The Definitive Edition ile kaybolan onca mod gibi. Ancak Bethesda bu konuda farklı davranmış. Skyblivion ekibine modu kaldırtmak, onlara dava açmak yerine Oblivion Remastered hediye etmiş ve modlarını engellemeyeceklerini belirtmiş. Bethesda’ya pek çok zaman kızsak da bu konuda takdiri hak ediyorlar.
Eğer Oblivion’u daha önce hiç oynamadıysanız ve oynamak istiyorsanız sisteminiz kaldırıyorsa Remastered sürümünü oynayın. Çünkü temelde aynı oyun. Daha önce Oblivion oynadıysanız, oyun size yeni grafikler dışında pek bir şey vaat etmiyor. Satın almak yerine indirim bekleyebilir, ya da Game Pass’ten oynayabilirsiniz.